Voordat ik begon aan the Fiction Academy had ik echt geen benul van wat er allemaal komt kijken bij het schrijven van een fictief verhaal. Ik had geen verhaal, geen lead… en eigenlijk ook geen idee waar ik eventueel over wilde schrijven!
Hoe ik dan toch bij the Fiction Academy kwam heb je kunnen lezen in mijn eerste blog over mijn boek. In die 3 dagen werd ook het idee van een verhaal gevormd.
Of het een goed verhaal is? Ik weet het niet! Maar door erover te denken kreeg het mij wel in zijn greep. Ik werd er echt enthousiast van en binnen no time had ik verschillende plotpoints op papier staan.
Na die driedaagse duurde het een week voordat de academy verder zou gaan. En ja hoor, daar kwamen de stemmetjes…
Hallo imposter syndroom!
Want wie ben ik nou, om mezelf auteur te noemen terwijl ik nog niet één pagina geschreven heb? Wie zit er nu te wachten op een verhaal wat ik verzonnen heb? En hoe origineel zijn de ideëen van mijn plotpoints eigenlijk?
Bijna had ik de flipover met mijn ideëen, plotpoints en losse notities in de prullenbak gegooid!
Vertrouw op het proces
Toen we dan afgelopen week weer begonnen met de academy bleek dat ik, gelukkig, niet de enige ben met deze twijfels. Er waren er meer die de stemmetjes hoorden of die zich voelde verzanden. En ik herinner me wat Deanne tijdens de eerste of tweede sessie vertelde;
All a perfect draft has to do to be perfect is exist
We staan nog zo aan het begin van deze reis, dit is nog maar het tipje van de ijsberg! Ik hoef alles nog niet perfect uitgewerkt te hebben.
En waarschijnlijk gebruik ik meer dan de helft van de dingen die ik opgeschreven heb niet eens.
Maar is dat erg?
Nee, het traint mij alleen maar om mijn creatieve proces te stimuleren.
Alles opschrijven
En dat is ook precies wat ik doe, ik schrijf alles wat me te binnen schiet op.
Op post it’s, een kladblaadje, de achterkant van een envelop. Als ik niks voor handen heb, behalve mijn telefoon? Dan maak ik een geschreven of een spraak notitie in mijn telefoon!
Langzaam aan ontstaat er flow en vanuit die flow vertrouwen. Vertrouwen in Deanne, in het proces en in mijzelf!
Dahaag, imposter syndroom! Ik heb je niet nodig. Ik glimlach en denk weer bij mezelf;
Een boek schrijven? Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan!
ga er voor moppie, en ik wil graag je boek lezen
Dank je mam! X