Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, ik krijg een mommy make over en morgen is het zover!
Mijn koffer staat gepakt, mijn moeder brengt mij morgenochtend vroeg (heel vroeg, om kwart over 7 moet ik er al zijn!) naar de kliniek in Amsterdam en dan gaat het gebeuren. Ik vind het spannend maar ben niet onwijs gespannen op dit moment.
Dat was de afgelopen weken wel anders. Er ging van alles door mijn hoofd, wat als het misgaat… wat als ik complicaties krijg of heel lang niks kan doen? Echt, je kan het zo gek niet bedenken of ik heb het bedacht! Dat bracht mij ook aan het twijfelen want dat ken ik niet van mijzelf, van de vorige 2 operaties.
Al vergeet ik nooit de avond voor mijn geplande keizersnee, ik was helemaal in paniek en zag onwijs op tegen de ruggeprik. Niet eens de keizersnede zelf, die wilde ik graag maar die ruggeprik…. Ik weet nog goed dat ik helemaal in paniek was en schreeuwde dat ze nog maar minstens 24 maanden moest blijven zitten want ik ging niet naar het ziekenhuis…. Tja, hormonen enzo hé 😉
Maar goed, terug naar het nu. De afgelopen weken ben ik dus best aan het twijfelen geweest want ik was echt aan het doemdenken. Tot gisteren. Ik baalde van mezelf, van die twijfels en ben met mijzelf in gesprek gegaan. Echt, je zou die gesprekken eens moeten horen. Ik kan best zinnige gesprekken voeren, vooral met mijzelf!
“Waar ben je zo bang voor, wat is het ergste wat kan gebeuren?”
“Nou ja, weet ik veel….”
“Ja, dat weet je. Hoe vaak het je niet zelf aan de operatietafel gestaan?”
“Ja.. Maar dat was anders, toch?”
“Is dat zo? Misschien wel… Deze chirurg heeft een basisstudie van tig jaar + nog bijna net zo veel jaar specialisatie gedaan om dit te mogen doen! Dus nogmaals, waar ben je bang voor?”
“Dat er iets mis gaat, dat ik complicaties krijg of heel veel pijn.”
“Hoe groot is de kans dat er iets mis gaat, dat je last van complicaties krijgt? Pijn ga je sowieso krijgen, dat weet je dus dat is geen argument!” [Wat ben ik streng voor mezelf hé… Maar zijn we dat niet stiekem allemaal voor onszelf? We mogen best wat liever voor ons zijn, vind je niet? Misschien wordt dat mijn goede voornemen voor 2023! Maar goed, ik dwaal weer af. Waar was ik.. oh ja…]
“Die kans is niet zo groot. Het is een vrij standaard operatie, ze zijn erin gespecialiseerd en doen er honderden per jaar….”
“Nou dan, wat maak je je dan druk. Wil je dit of wil je dit niet? Je wil toch van die smetplek en hangtieten af?”
“Ja, dat is zo. Daar wil ik echt van af! Je hebt gelijk, ik moet niet zeuren want ik mag van geluk spreken dat ik de middelen en de gelegenheid heb om dit te laten doen. Ik ga ervoor!”
Na dit interne dialoog, met armbewegingen en al (dat heeft er vast raar uitgezien!), kwam de rust weer.
Ik ben het afgelopen jaar zo goed bezig geweest met voor mezelf zorgen, en dit… dit is mijn beloning. Oké, het wordt even afzien maar als alles straks geheeld is staat Maringa 3.0 daar en ben ik zo ontzettend trots op mezelf. Ik heb een lange weg afgelegd om hier te komen en nu is het tijd om te genieten van mijn inspanningen!
Dus, dag kattepootje… hallo Maringa 3.0
Tja, dat kattenpootje… Ik heb dus een moedervlek die, toen deze nog niet zo uitgerekt was, leek op een kattenpootje. Die heb ik al mijn hele leven en het grappige is dat Kamala op ongeveer dezelfde plek ook zo’n moedervlekje heeft. Die is nu nog erg klein en licht maar hij zit er wel.
En die van mij na morgen dus niet meer.
Ga ik m missen? Nee, dat denk ik niet. Maar ik vind het wel bijzonder dat zowel Kamala als ik het hebben, mijn moeder overigens niet en volgens mij had mijn vader ook niet zo’n moedervlek.
Maar het lijkt dus wel een soort van erfelijk iets te zijn, wat vaker voorkomt volgens mijn plastisch chirurg. “Maar,” zo zei ze Ïk ga hem niet terugplaatsen”.
Dus bij deze neem ik afscheid van mijn kattenpootje, dank je wel voor 45 jaar lief en leed!
En nog een boodschap voor iedereen die dit leest
Over 3 dagen is het alweer het eind van het jaar. Ik hoop dat jouw jaar je veel mooie momenten heeft gegeven. Ik heb dit jaar veel ups maar ook veel downs meegemaakt, het was een bijzonder jaar.
Maak er een gezellig uiteinde van… geniet van de oliebollen, champagne en lekkere hapjes en tot in het nieuwe jaar!
Laten we er met zijn allen een geweldig jaar van maken, met veel mooie momenten en ontmoetingen!
Heel veel succes met de operatie, herstel en de tijd daarna. En natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar
Dank je wel Erna!